BİR ŞAİR NEDEN YAZAR?

bir şair neden yazar?

işin aslı tutunacak dal arar!

...

misal ben,

eşyalar dile gelir,

konuşurlar benimle,

dağ, taş, kurt, kuş,

ne varsa çevremde,

anlat bizi derler,

bizden habersiz,

çevrendekilere...

...

ölüler görürüm,

bedenli,bedensiz ölüler,

nedenli,nedensiz gürültüler

varlığın her türü,

fısıldarlar türlü türlü...

...

 kelimeler ruha bürünür,

görünmezler denilenler

gün boyu bana görünür!

...

reçetesini ararım adam olmanın,

şifacıyım hasılı,

dokunurum ruhlarına insanların!

...

bir şair neden yazar?

işin aslı ölümsüzlüğü arar!

...

kimsesizlere kimse,

zalime kılıçtır sözüm,

adalet dağıtırım,

naifinden şiirlerimle,

misal aşıksa bir adam,

açılamıyorsa sevdiğine,

buzdan bedenlere,

kor közüm!

...

ilhamım, suskunlar

ben ki sessiz yığınların çığlığıyım!

...

biliniz de isterim,

dilden dile söylenecekse sözlerim,

satılık değildir kalemim!

...

ben ateşim!

bazen çöllere rahmet!

fırtına!

şimşekler gibi kükrerim,

milletim adına!

...

şairim;

iç alemim dağınık,

varlığım varlık adına yoklukla karışık!

...

şairim ya,

aşkların türlüsüne dair,

tılsıma sair!

...

bir şair neden yazar?

okundukça nefes almak için!

...

Kifayetsiz ve fersizdir çoğu zaman eskilerin tarih adı verilen hikayeleri. Son kalan nefesleriyle cılız da olsa dokunmak isterler gelecek nesillere. Çerçevelenip asılmak isterler eski dükkanların badanası dökülmüş duvarlarına. Bir nevi resimli tarih oluvermek isterler şiir olup ta anlatacakları hikayelerin önemlerine dair. At izleri, it izleri ve kahramanlarla hainlerin tozduman arasındaki ayakizlerini paylaşmakta isterler çoğu. Bilirler, bal gibi bilirler okumanın ölülerle konuşmak olduğunu. Ve yazmanın geleceğe bırakılan mektuplar olduğunu. 

Onun için insafına sığındık ve şiirlerle resmettik yakın tarihin boğucu ve basık labirentlerinde dolaşmak için fersiz ifadeleri. 

Varın siz anlayın ötesini!

fehmi demirbağ