BİR KEDİM BİLE YOK!

inanın,
içten bir bedduada bulunsa,
bir hayvan,
yeryüzünde,
helak olmadık,
kalmaz insan!
düşünsenize,
ettiğimiz zulümleri!
genetiğiyle oynanan onlar!
gün görmeden,
tabağa konulan tavuklar!
yılan derisinden,
ayakkabılar...
timsah ne de yakışır,
çantaya, cüzdana!
sözlerim,
anlayan insana!
hatun kişi,
kişilik derdinde,
giydiği kürkle!
hayvan bu anlayışlı,
itirazı yok,
canını vermeye!
etini, sütünü, derisini;
sormadan edemez,
ah be insan,
biz hayvan olduğumuz halde,
ihtiyacımız dışında,
kıymayız bir cana!
menümüz bellidir,
usulümüzde!
siz söyleyin,
aslanlık yapan
bir koyun,
itlik yapan bir kedi,
gördünüz mü?
çıkmayız,
yaradılışımızın dışına!
çıkarsınız pikniğe,
korkarsınız karıncadan...
kimyasal silahlar,
ölümün hertürlüsü,
bolcadan!
hamam böceği pis,
solucan böğk,
fare tiksinç,
ah! be insan,
sen ki çok ilginç!
öyle mi?
beyni olduğunu söyleyen varlık,
bir düşünsene,
çıkar birimizi dengeden,
ne ahenk kalır, ne düzen!
kalmadı da!
dünyadaki sorunlara baksanıza,
kusuru kendinizde arasınıza!
insan olmanın yolu,
hayvan sevmekten geçer,
geçer tek akçe,
adamlığa gerekçe!
özgürlük mü diyorsunuz!
önce hamam böceklerine!
hak ve adalet diyorsanız,
tüm böceklere!
insanlaşmış hayvanlar,
onlar bedduasız,
onlar günahsız!
hayvanlaşmız insanlar,
onlar günahkar,
onlar insafsız!
...
(not; bu şiir,
bir italyan restaurantında,
az pişmiş,
pirzola, biftek,
yenilirken,
yazılmıştır.)


fehmi demirbağ