DİKKAT POLİS VAR!

17 yıl asker kalmış dedem,
anamın babası,
sonrası,
yani savaş sonrası,
bekçi olmuş Turhal'da,
düt oraya düt buraya,
düdük çalmış ömür boyu!
gahverengi üniformalı,
beli tabancalı,
gece bekçisi!
tek hevesi,
üç oğlundan birini,
polis yapabilmek!
...
ne oğlunu polis görebilmiş,
ne de benim doğumumu,
erkenden gidivermiş,
hak tecelli edivermiş.
...
polis olmuş ortanca dayım!
ilk görev yeri de,
istanbul,
yıl 68...
...
istanbul sevdam,
dayılarımdan kalma benim!
...
acele etmeyin,
hikayeyi dinleyin!
...
68 olayları,
gençler sokaklarda,
6. filo istanbul'da...
ilk sıkılan kurşun,
yer bulacak,
gencecik vücutlarda!
...
güya,
memleket özgür kalsın diye,
iki parça,
vatan çocukları,
faşistler,
ve koministler,
diye, diye!
...
gencecik bir polis,
turhallı...
tomanın ve biber gazının,
olmadığı,
ama olduğu aynı manasızlığın,
bir sokak arbedesinde,
bugünkü gibi,
bir darbe alır,
ensesine...
...
gözlerini açar,
hastane sedyesinde...
...
henüz yeni evlidir,
bir küçük kız sahibi,
bir diğeri de yolda!
...
darbe bu,
gelir gitmez,
kalıcıdır eseri!
...
zor günler beklemektedir,
dayımı,
ve,
vatanı!
...
yengem,
ikinciyi doğururken,
....
sizlere ömür!
...
iki öksüz yavru,
bir medcezirli,
polis...
...
bundan sonrası,
melodramın dik alası!
...
yeşilçam senaristleri,
inanın,
siz böylesini,
yazamazsınız!
...
çocukları,
dayımın kaynanası,
alır yanına,
yaşlı haline bakmaksızın!
...
dayıma,
uzun süre hastane odaları...
tayini çıkar,
sonrası,
doğru anadolu yolları!
...
yetmişli yıllar,
fırtına olur,
kasır kavurur anadoluyu,
acıyla yoğrulu,
polis memurunu!
...
ikinci kez everilir dayım,
belki atlatır diye sendromu!
...
ikinci eşten iki erkek çocuk!
...
tam bir üvey ana çıkar,
ikinci hanım; bela yazar!
...
yenge,
öksüzleri kabul etmez,
artık dayım,
emekli polis memuru!
...
iki öksüz kız,
ölünce anneanneleri,
devlet güvencesinde,
yuvada!
...
adı yuva,
kendi kara kura,
karabasan!
...
işkenceler,
çileler!
...
kısa geçiyorum hikayeyi,
anlattıklarım yeminli!
...
iki oğlan çocuğu,
sarhoş polis memuru,
üvey ana!
her yerde,
karatablo!
...
çok yıllar önce,
sebebinin unutulduğu,
bir kavga esnasında,
bir el değer,
elindeki bir nesneyle,
dayımın ensesine,
dayıma kader çizer,
memleketin kaderini,
değiştirmek için!
...
iki oğlan çocuğu,
büyür...
biri intihar eder...
...
kızlardan haber yoktur!
...
dayım,
şimdi beş vakit namazda,
yetmiş yaşlarında!
kapanırken,
her bir seferinde secdeye;
yaşadıklarına,
bir anlam arar!
susar!
GÖZÜ YAŞLI,
TESLİM OLUR KADERİNE,
bu yaşadıklarım,
sendense rabbim; amenna!
değilse,
benden sonrasına,
yazma rabbim!
...
bu mısraları,
taksimde,
gezi parkında kaleme aldım!
...
etrafta,
güvenlik için pürdikkat,
gencecik polislerin arasında!
...
ve öfkeli kalabalıklara bakındım,
ellerine baktım,
kader değiştirecek ellere!
...
Rabbim!
ümmete merhamet eyle!


fehmi demirbağ