17 Ocak 2014 Cuma

DE Kİ ÖLDÜM!


BUGÜN ÖLSEM?

Emin olunuz ki dostlar,
bundan bir süre sonra,
haberim ulaşacak sizlere...
üç vakte kadar yani;
sebebi ne olur bilmem,
Azrail tahsilata gelecek bana!
vermem diyemem istenileni,
ya efendice, al diyeceğim,
ya da kendimce direteceğim!
"Acelen ne dur şu şiiri bitireyim!"
yarım kalan o kadar çok işim var ki?
hem bensiz nasıl döner dünya!
ben ki vazgeçilmezlerden biri!
gezegendeki bitmez rüya!
içi sızlayanlar olur mu acaba?
iyi adamdı filan diyenler!
biz demiştik; içme o kadar sigara!
hakkını aldıklarım,
kalbini kırdıklarım!
okurlar mı bir Fatiha?
kaç gün sürer, unutulmam?
vakit tastamam!
selatin bir camiden kalksa tabutum,
musallada payitahtım,
minarelerde sela!
avlular boyu kalabalık!
yazık, çok yazık!
ben ki ölmüşüm!
ben ki vuslat yolcusu!
birazdan yeni yurdunda,
yurt ki bir derin kuyu!
ya cennet bahçelerinden bir bahçe,
ya cehennem çukurlarından bir çukur!
ne çare; ben ki biçare!
hatıralarında birkaç dostun,
son nefesim, son demim!
ben artık bir cesedim!
vazgeçilmez tenimde kurtçuklar,
küçük lokmalara dönmüş bedenim!
titreyen ben, korkan...
arkamdakilerse, belki ağlayan!
kıymet bilenler,
kıymet verenler nerdeler?
üç günlük dünyanın,
üçüncü günün sonunda ben...
illaki hazan mevsimim!
yazdım ki bu satırları,
arkamdan ilk ben ağlayayım!
yazık ettim kendime!
har vurdum, harman savurdum!
sayılı günleri nefsimle yoğurdum!
al sana çıplak hakikat,
kefen ki yeni kundak!
ana kucağım, toprak ana!
ıslaklığınla sarılsana!
bu dünyadan tek arzum,
yazdıklarım okunsun,
evlatlarım...
akrabalarım...
ve hatta dostlarım...
tanıdıklarım, tanıyamadıklarım!
varsa hatırım;
beni dualarla hatırlayın!
kendinizi hazırlayın!
turhal kalesinin,
ta tepesine gömüleyim!
ay yıldızdan bir taş dikin tepeme!
ne makam ne rütbe!
bilin yalınız!
ben yaşarken asla sevmedim,
bu kahpe düzeni!
mazlumun ekmeğine, göz dikeni!
kitapsızlık edeni!
sevmedim ülkemi dizayn edeni!
yazın taşıma benim,
bir el fatiha yazın,
bir de kahrolsun Amerika!
ha birde resmi törenlerde anmayın!
siyasileri cenazeme sokmayın!
gençler!
taşısın tabutumu!
taşısınlar bütün umudumu!
diyanetten biri de kıldırmasın namazımı?
imamhatipli bir öğrenci, illa ki!
ben fehmi demirbağ,
Rabbimle aramdaki tek bağ,
ondan başkasını Rab edinmedim!
günahlarım,
kusurlarım tevbelik!
hastalığım tembellik!
asla ama asla;
ne aklımı, ne imanımı kiraya vermedim!
şahid olunuz diye yazıldı bu satırlar,
ben rabbimi de ülkemi de pek sevdim!

FEHMİ DEMİRBAĞ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder