bir çanakkale daha yaşayacak olursak, 

254.000 inanmış çocuğu

nasıl bulacağız?

memet çavuş,
yani bundan,
tam 50 yıl önce,
hakkın rahmetine,
kavuşan adam...
annemin babası...
ama önce çanakkale de,
osmanlının askeri...
sonra dersimde tece'nin...
en sonra da anamın babası...
ben doğmadan önce de,
dostu, kara toprağın!
bu topraklarda,
bir misali,
çalınmış hayatların!
...
anamın kocası,
yani babam...
önce köyünde çoban,
sonra,
turhal'da fabrikada,
tren kullanan,
sonra da benim babam...
sonra,
yakın zamanda,
kara toprağa dost olan!
...
ben,
kara kalem gölgesi,
memlekette,
gelecek dilencisi,
sonra istanbul'da umut taciri,
ben yani,
hayatı,
bir başka çalınan,
kara toprağa yakın olan!
...
çocuklarım...
umutlarım...
tıpkı memleketim gibi...
ayakkabı kutularıyla,
dershane avuntularıyla,
gözlerimin önünde,
hayatları çalınanlar,
ve ben...
işin edebiyatına dalışım,
çaresiz kalışım!
...
hayat,
bir koşu;
4x4,
bayrak yarışı...
yani,
bazılarının hayatı,
bazılarının hayatına karşı!
...
dedem, babam,
ben ve oğlum!
yani;
hayatları çalınanlar!
...
biz bu toprakların çocuğuyuz,
bu topraklar anamız,
bu topraklar,
kıyamet soframız!
...
hayatlarımız;
eyvallah!
çalınabilir!
ama,
bu toprakların,
bir karışı,
alınamaz!
...
dedemin hikayesi,
çanakkalede başladı,
benimde...
ben dedemi,
çanakkale'de buldum,
kendimi de...
çanakkale ruhu dedikleri,
bu olsa gerek,
dededen,
toruna geçecek!
...
çanaktan geçilir,
kaleden de,
çanakkaleden geçilmez!

fehmi demirbağ